Wie zijn toch die regiomoeders die elke maand namens Stichting Mama Vita bijeenkomsten voor moeders/verzorgsters met een kind (of kinderen) met autisme organiseren? Om deze toppers in het zonnetje te zetten, stellen wij regelmatig de regiomoeders uit 1 van onze meer dan 20 regio's aan jullie voor! Dit keer is het de beurt aan de regiomoeders van Boxtel.
Wie zijn jullie?
Debby: We zijn Mireille & Debby, regiomoeders van Mama Vita Boxtel.
Mireille: Mijn naam is Mireille 42 jaar, getrouwd en moeder van twee dochters van 13 en bijna 12. Ik heb jaren gewerkt als verpleegkundige maar nu ben ik al een paar jaar thuis. Ik ben vrijwilliger in de terminale zorg.
Wat is jullie “lijntje” m.b.t. autisme?
Debby: Ik heb een dochter met ADHD/autisme.
Mireille: mijn man en jongste dochter hebben beide ASS.
Wanneer en hoe zijn jullie regiomoeder geworden? En waarom?
Debby: Toen onze regiomoeder ging stoppen i.v.m. andere verplichtingen ca 4 jaar geleden, wilde ik niet dat Mama Vita Boxtel zou stoppen en heb ik het overgenomen. Ik heb vrij snel daarna Mireille erbij gevraagd omdat het me fijn leek om af en toe samen te sparren en taken te verdelen. Ik vind het erg leuk om activiteiten te organiseren en dat ik de mogelijkheid krijg van Mama Vita om me te ontwikkelen. Ik kom regelmatig valkuilen tegen van mezelf waar ik vervolgens weer van kan groeien. Het maakt me creatief. Inmiddels groeit Mama Vita Boxtel langzaam en zijn we vanuit verschillende huiskamers nu gegroeid naar een ruimte elders. Inmiddels hebben we 2 geschikte ruimtes waar we gebruik van mogen maken. Het zijn leuke uitdagingen om op zoek te gaan naar de mogelijkheden. We vinden het ook leuk om onze moeders een gevarieerd programma aan te bieden, soms is het eenvoudig om te bedenken. Soms kost het wat meer moeite/ energie om een leuke spreker te zoeken/vinden die we kunnen betalen. Het is fijn om vragen te kunnen stellen aan andere regiomoeders en elkaar op die manier van ideeën te kunnen voorzien. Dit geeft een samenhorigheidsgevoel dat we er niet alleen voor staan. Het is leuk om de moeders te leren kennen via de Mama Vita dagen of regiomoederdagen. Dit maakt het makkelijker om contact met elkaar op te nemen.
Mireille: Ik ben een jaar of vijf geleden bij mama vita gekomen en sinds een jaar of drie regiomoeder samen met Debby.
Wat heeft Mama Vita jullie gebracht?
Debby: Ik ben door een oproepje te lezen in een lokale winkel n keer bij Mama Vita Boxtel te gaan kijken. Dit voelde meteen als een warm bad. Het is heel fijn om moeders te ontmoeten die je begrijpen en dezelfde ervaringen hebben. Ik heb de afgelopen jaren veel geleerd m.b.t contacten met de gemeente en instanties. Heel jammer dat consulenten deze informatie nooit aan me verstrekt hebben. Het zijn vaak ook een van de eerste dingen waar ik nieuwe Mama Via vriendinnen over informeer. Ik vind het erg jammer als ze zoveel tijd kwijt zijn met een zoektocht die niet nodig is.
Mama Vita brengt/bracht mij leuke, fijne ontmoetingen. Nieuwe contacten, vriendschappen en ook weer nieuwe mogelijkheden. Maar ook kennis en kracht om door te zetten en niet op te geven. Door verhalen van anderen te horen heeft het me geholpen door te zetten en vol te houden. Werkt het niet met een hulpverlener of instantie, geef niet op en blijf door te zoeken. Ik heb er niet altijd de energie voor, soms neem ik even rust. Na een "pauze" heb ik vaak weer energie om me in te zetten en op zoek te gaan naar de mogelijkheden voor ons gezin.
Mireille: Bij Mama Vita vind ik het zo fijn dat mensen zich herkennen in elkaars verhalen. De worstelingen en zorgen worden gedeeld, tips gegeven en er wordt ook heerlijk gelachen om de ‘autistische’ dingen die er soms in onze levens gebeuren.
Welk advies/tip m.b.t. autisme is voor jouw kind/jullie gezin lifechanging geweest?
Debby: We hebben nu nog niet echt een "levens veranderende verandering" gehad. Het zijn meerdere dingen bij elkaar die goed lijken te werken. Mijn dochter heeft de autisme module bij de Davis methode bijna doorgewerkt. Het lijkt langzaam zijn vruchten af te werpen. Sociale situaties lijken beter te gaan, ze lijkt de wereld beter te begrijpen. Daarnaast wordt ze ook ouder gaat ze inmiddels naar de middelbare school, praktijkonderwijs. Dat doet haar goed. De laatste jaren bij het sbo waren zwaar voor haar. Veel gedoe met interacties tussen de meiden in de klas die elkaar niet begrepen. Daarnaast de bezuinigingen op school waardoor er minder extra hulp beschikbaar is op het gebied van sociale interacties/zelfredzaamheid. Sinds een paar jaar zit ze op paardrijden, dit geeft haar rust in de omgeving van het paard te zijn. We hebben een tijdje paardencoaching gedaan, allemaal tijdrovende, activiteiten die vaak veel geld kosten waarbij ze wel heeft kunnen ervaren hoe ze in haar kracht kan staan.
Wat zouden jullie in jullie regio willen veranderen m.b.t. autisme en waarom?
Debby: Het zou heel fijn zijn als de gemeente begrijpt dat autisme niet verdwijnt. Het heeft geen zin om indicaties voor een half jaar of een jaar af te geven. Dit zou veel frustraties en energie bij ouders besparen.
Mireille: Wat ik zou willen veranderen in de regio is sowieso dat meer moeders weten van Mama Vita. Ik hoor zo vaak dat mensen het fijn vinden dat ze een club met gelijkgestemden hebben gevonden. En dan de jeugdzorg bij de gemeente….. ‘t lijkt allemaal moeilijk, langdradig en moeizaam te gaan. Als dat ooit verandert…
En dan nu, even een snel rondje kort door de bocht!
Favoriete muziek?
Debby: Geheel afhankelijk van mijn stemming. Bij het poetsen doe ik graag een top40 muziekje waarbij ik gemotiveerd wordt. Als ik even tijd heb voor mezelf graag new age of helemaal niets.
Mireille: Ik houd van diverse soorten muziek: Blof, Ed Sheeran, Guus Meeuwis, Adèle. Beetje pop en Nederpop dus.
Favoriete boek?
Debby: Ik ben geen echte lezer, lees met regelmaat een boek over opvoeden of autisme. Bianca Toeps vond ik erg leuk om te lezen " maar je ziet er helemaal niet autistisch uit".
Mireille: Ik lees graag romans; groot fan van Lucinda Riley. Al heb ik het lezen pas de laatste drie jaar weer ontdekt want toen de kinderen kleiner waren had ik er geen rust voor.
Favoriete vakantieland?
Debby: Ik ben lang geleden 2 keer in India geweest. Dat vond ik geweldig, zoveel verschil in cultuur in een land. arm, rijk, vies, schoon, mooie gebouwen, Vervelende mensen, maar ook heel veel vriendelijke mensen, Die ook al hebben ze niet vol levensgeluk zitten. Daar kunnen we in Nederland nog veel van leren.
Mireille: Ik ga graag op vakantie naar de zee, Spanje Frankrijk, Italië. Als t maar warm is!
Favoriete gerecht?
Debby: groentecurry
Mireille: carpaccio en een lekkere sappige biefstuk. Oh en ik ben dol op taart! Die maak ik trouwens ook op bestelling
Bijna niemand weet dat…
Debby: ik een paar maanden geleden van werk ben veranderd, nu weer op zoek ga naar iets anders
Mireille: poeh, nou volgens mij ben ik een redelijke flap uit en open boek dus mensen die mij kennen weten best veel
Wat wilde je vroeger worden?
Debby: zuster/ verpleegster
Mireille: moeder, al vanaf dat ik drie jaar was!
Wat is jouw grootste droom?
Debby: Mijzelf niet gek te laten maken door stress
Mireille: dat mijn kinderen leuke, evenwichtige volwassenen worden zonder al te veel problemen
Guilty pleasure?
Debby: lekker dansen op jaren 80 muziek, of n lekker dans muziekje aan bij het opruimen/schoonmaken thuis
Mireille: ik luister graag naar de muziek van de Backstreet Boys
Favoriete quote?
Debby: Korte termijn pijn, lange termijn fijn
Mireille: het is wat het is, al moet ik er wel bij zeggen dat ik t ook wel vaak lastig vind om dingen niet naar mijn hand te kunnen zetten
Wil je meer informatie over deze regio of ook een keer aansluiten? Mail naar boxtel@mamavita.nl