Mijn impressie van de Landelijke avond van Mama Vita dinsdag 29 juni 2021

Wat heb ik genoten van de invulling die Marjon Kuipers, Saskia Buma en Erika Holthuizen van de Autisme Academie gaven ter ere van de landelijke avond van Mama Vita 2021. Mijn eerste landelijke evenement bij deze leuke club mensen. Ik vond het fijn zoveel moeders te zien!

Ik moet wel eerlijk bekennen dat het goed blijven volgen van de zoom-meeting een behoorlijke uitdaging was vanwege de komst van onze pup dit weekend. Hij zorgde voor behoorlijk wat hilarische momenten tussendoor. Gelukkig is mijn jongste zoon nog enigszins ongeschonden uit de dolle momenten van de hond gekomen. Maar terug naar de avond.

We werden tijdens de presentatie meegenomen in een stukje uitleg wat stress is en met je doet, hoe stress ontstaat, welke klachten je bij langdurige stress kunt ervaren, wat het je aan de andere kant oplevert en wat je er aan kunt doen om zo ‘schoon’ mogelijk te leven, zoals Saskia zo mooi zei. Voor mij opnieuw de bevestiging dat het belangrijk is mijn gezondheid integraal aan te pakken door bewust aandacht te hebben voor dingen als; knuffelen met diegenen ik lief heb (oxytocine aanmaak), zo gezond mogelijk te eten, (‘slecht’ eten is immers toediening van extra stress), en om tijdig en eigenlijk structureel pauzes (me-time) in te lassen. Dit alles om te zorgen voor een zo goed mogelijk stressherstel. Dankzij Marjon ben ik bijvoorbeeld na 1,5 jaar inpraten, van mijn cola-light verslaving af. Mis ik het? Nee, eigenlijk niet. Spa rood is ook prima. Nooit gedacht trouwens dat ik dit ooit zou zeggen. Cola-light was echt mijn guilty-pleasure en ik dacht dat ik het nodig had om de dag door te komen.

Mooi en helpend vond ik het invullen van de persoonlijke stresslijst wat direct zorgt voor meer inzicht en dus een mogelijkheid tot aanzet van verandering. En nee, dat doe je natuurlijk niet zomaar even. Vaak zorgen jarenlange patronen voor ingesleten gewoonten. Maar ik ben er van overtuigd dat bewustwording wel de sleutel is tot verandering. Aangenaam vond ik ook de ademhalingsoefeningen die we kregen, wauw, wat werd ik daar rustig van. Ik vergat even alles om me heen en voelde me zo vredig. Zoiets simpels om te doen, en altijd bij de hand!

Ik heb gedurende de presentatie van alles opgeschreven wat ik in mijn inspiratieboek ga schrijven en ga dit ook ophangen op mijn moodboard. Dit zodat ik het vaak zal zien waardoor ik er aan herinnerd wordt. Ik wil niet dat dit wegebt!

Hoewel ik de dames al vaker heb horen vertellen over de inhoud van de presentatie, zaten er toch ook voor mij weer eyeopeners in. Wat mij betreft hebben zij echt hun sporen verdiend door hun ervaringsdeskundigheid in combinatie met de kennis die zij hebben. Ik ben fan. Zij praten recht vanuit hun hart en geven mij moed en vertrouwen. Dat is precies waar ik kracht uit haal. En wat ik dus zo mooi vond aan deze avond. Ik hoop velen van jullie ook. Ik ging in ieder geval weer geïnspireerd en opgeladen naar bed. Eh, naar de bank…de pup heeft nog wat nabijheid nodig 😊.

Lieve groet, Patricia.

In zijn eigen tijd en ruimte

Hoe bied je neurospeciale kinderen de ruimte en het houvast om zich te kunnen ontwikkelen met respect voor hun neurospecialiteit maar zonder gedragsproblemen? Dat is de vraag waar het om draait in het boek van Anneke Groot.

Het gedrag van neurospeciale kinderen valt vaak uit de toon, het boek laat zien dat neurospeciale kinderen met hun gedrag iets communiceren. Het idee ontstaat soms dat het kind niet wil of niet genoeg geprobeerd heeft. Anneke Groot stelt dat het geen kwestie is van niet willen, maar niet kunnen. Niet kunnen omdat er moeite is met de aansturing en coördinatie van de motoriek: dyspraxie

In het boek wordt dyspraxie uitvoerig behandeld. Anneke Groot gebruikt in haar boek een ruime praktische interpretatie van dyspraxie: waar je het wel wilt doen, maar je lichaam en soms ook je geest zijn eigen weg gaat. Daarnaast laat zij zien welke verregaande gevolgen dyspraxie heeft voor het functioneren en het zelfbeeld van het kind.

Het boek geeft stap voor stap meer inzicht in Prikkelverwerking, je eigen Attitude, Dyspraxie en Executieve functies -het PADEN-model- en biedt oplossingen, aan de hand van 10 bouwstenen om neurospeciale kinderen te begeleiden in zorg, onderwijs en opvoeding. Anneke Groot doet dit grondig en uitgebreid. Haar uitleg wordt ondersteunt met voorbeelden uit de praktijk, aangevuld met praktische observatielijsten. Vervolgens legt ze uit wat de gevolgen van deze problemen zijn op andere ontwikkelingsdomeinen. Dit zorgt voor een mooi compleet beeld en nog meer inzicht.

Wat opvalt, is dat attitude -de innerlijke houding van jezelf- steeds leidraad is. Neurospeciale kinderen reageren sterk op de manier waarop je aanwezig bent. In het boek wordt je uitgedaagd om je eigen oordelen, angsten en zorgen te onderzoeken zodat je leert om steeds meer vanuit ontspanning en vertrouwen te reageren. Attitude en de overige bouwstenen zijn erop gericht dat je bewust en passend je houding in kunt zetten zodat neurospeciale kinderen de ruimte voelen om er te mogen zijn en zich naar potentie kunnen ontwikkelen.

Anneke Groot pleit in haar boek voor een andere benadering en om te stoppen met proberen neurospeciale kinderen te normaliseren. Dit is meteen een belangrijke boodschap van het boek want zo stelt zij: ‘Net als wij hebben zij het recht om zichzelf te mogen zijn, er is niets mis met hun eigenheid.’ Neurodiversiteit is een groot en belangrijk goed.

Het boek is een aanrader voor iedereen die verder wil kijken dan gedrag, zijn kennis wil vergroten en op zoek is naar mogelijkheden om neurospeciale kinderen te begeleiden. Nieuwsgierig is naar de ander en zichzelf, zijn attitude wil onderzoeken en een wereld wenst waar voor iedereen plaats is.

Annemieke van de Groep (bestuurslid Mama Vita)