Kun jij een introductie geven wie je bent?
Mijn naam is Nancy Teuben. Ik ben medisch gedragswetenschapper uitstroom jongeren. Ik heb daarna de opleiding voor remedial teacher en EMDR gedaan. Ik heb jaren in het onderwijs met zorgleerlingen gewerkt. In 2006 ben ik mijn eigen praktijk begonnen met het idee dat “1 kind = 1 plan” als basis moest dienen voor begeleiding van kinderen met een hulpvraag. Ik ben gespecialiseerd in co-morbiditeit.
Wat is het “JEUGDPLEINcan”?
We zijn een kleinschalige jeugdhulporganisatie. We begeleiden, onderzoeken en behandelen kinderen tot en met 18 jaar vanwege hun problematiek. We doen dit in nauw contact met de ouders, school en eventueel andere zorgorganisaties. De hulp is op maat en wordt gegeven door een multidisciplinair team. Samen kijken we welke behandeling het beste past. Bijzonder is dat wij onderwijs hebben opgenomen in ons behandelplan. We kijken naar alle levensgebieden van het kind.
Welke reis en ontwikkelingsproces heeft de praktijk de afgelopen jaren doorlopen?
Door de komst van collega’s hebben we steeds meer expertise in huis. We kunnen daardoor meer diensten aanbieden. Ouders waarderen dat en de jongeren vinden het fijn dat het vertrouwd is. Een klacht van ouders is vaak dat ze naar allerlei verschillende organisaties moeten. Bij ons is het allemaal onder één dak. Van de gemeente hebben we een mooi pand gekregen om onze ideeën uit te kunnen voeren.
Hoe hebben jullie de Zorg en Onderwijs aan elkaar gekoppeld?
In Nederland is passend onderwijs en Jeugdwet strikt gescheiden. Menig organisatie heeft zijn tanden daar al op stuk gebeten en mooie projecten zijn daardoor niet doorgegaan. Wij blijven vechten voor onze visie; wij kijken naar alle levensgebieden van het kind of de jongere, dus ook onderwijs. Remedial teaching is een onderdeel in het behandelplan. Daarnaast kunnen middelbare scholieren gebruikmaken van onze gespecialiseerde huiswerkbegeleidingsdienst. Een deel van de executieve vaardigheden wordt hier aangeleerd. We gebruiken school als instrument in de behandeling. Bijvoorbeeld: een meisje met selectieve mutisme doet onder begeleiding van de behandelaar in de klas haar spreekbeurt. In samenwerking met docenten en mentoren is school bij uitstek de plek om vaardigheden toe te passen van de behandeling.
Hoe zetten jullie de ervaringsdeskundigheid en expertise in voor de kinderen die dreigen uit te vallen in het onderwijs?
Jammer genoeg is het aantal leerlingen dat dreigt uit te vallen in het onderwijs de laatste jaren enorm toegenomen. We zien het op de basisscholen en middelbare onderwijs. Kinderen die gepest worden, hoogbegaafd zijn of een DSM-diagnose hebben, zijn extra kwetsbaar. In samenwerking met de middelbare scholen Dalton College en Portus Groen Hart zijn we in de gemeente Barendrecht sinds 1 november een project gestart om deze leerlingen in het onderwijs te houden. De Satellietklas is een schoolvervangende klas waar leerlingen even op adem kunnen komen. Hier zitten ook leerlingen met lichamelijke klachten zoals NAH of kanker. De eerste reacties van ouders en leerlingen zijn lovend. Een groot deel van deze leerlingen gaat terug naar het regulier onderwijs, sommigen stromen door naar het beroepsonderwijs en drie leerlingen gaan naar het speciaal onderwijs. Vol trots wachten we op de uitslag van onze examenleerlingen.
Wat is jullie ervaring met kinderen met een ondersteuningsbehoefte?
Er wordt vaak gesproken over de pedagogische driehoek, wij spreken liever over de pedagogische cirkel. Ouders, school en behandelaar (en eventueel andere betrokkenen) staan hand in hand om het kind. Samenwerking tussen alle partijen is belangrijk en maakt het verschil. Opvallend is dan hoe ver deze kinderen kunnen komen.
Wat is jouw motivatie voor dit project?
Met mijn praktijk heb ik al veel van mijn dromen kunnen laten uitkomen. De Satellietklas is weer een mooi hoogtepunt. Het geeft heel veel voldoening als leerlingen weer verder kunnen in het onderwijs en het gevoel hebben hun leven weer op de rails te hebben en zichzelf te kennen. Bureaucratie en administratiedruk vergen veel energie. Gelukkig heb ik een fijn en zeer gemotiveerd team. Elke keer zetten we onze schouders er weer onder. We motiveren elkaar!
Hoeveel kinderen kan het project ondersteunen?
De Satellietklas heeft tot nu toe 27 aanmeldingen.
Waar word jij blij van of krijg je energie van?
Mijn team en de kinderen en jongeren. Het is werken met een lach en een traan, maar het geeft enorm veel voldoening.
Als afsluiter: wat is jouw tip aan ons, de moeders/verzorgsters met een kind met een ondersteuningsbehoefte?
Geen enkel ouder zou alleen moeten staan in de opvoeding van een kind met ondersteuningsbehoefte. Zoek steun in die pedagogische cirkel en verbind die partijen met elkaar.
voor meer informatie kijk op de website https://jeugdpleincan.nl/