10 vragen aan Birsen Basar

Kun jij een introductie geven wie jij bent?

Ik heet Birsen. In het dagelijkse leven werk ik bij een gemeente, studeer orthopedagogiek op de universiteit en ben daarnaast een autisme-ambassadeur en autismecoach. Ik onderneem veel verschillende activiteiten op het gebied van autisme.  

 

Welke activiteiten heb je inmiddels gedaan op het gebied van autisme?

Ik heb boeken geschreven over mijn leven met autisme, trainingen en presentaties gegeven, onderzoeken verricht en begeleid / coach mensen met autisme. Binnenkort start ik met nieuwe initiatieven. Omdat deze nog in het beginstadium zijn, maak ik daarover nog niets bekend.

 

Waarom heb je gekozen voor het onderwerp “Parent Power” voor jouw onderzoek?

Ik kreeg een aantal onderwerpen van mijn afstudeerbedrijf en deze sprak mij het meest aan omdat ik heel veel te maken heb en heb gehad met ouders van een kind met autisme. Ik zag hoe sommige ouders het moeilijk hadden. Sommige ouders vonden het moeilijk te verwerken dat hun kind autisme had, of ze gingen op zoek naar oplossingen. Ik wilde heel graag meer de wereld van de ouder en de omstandigheden daaromtrent begrijpen en daarom wilde ik dat onderzoeken. Ik heb er heel veel van geleerd. Ik vind dat er veel meer aandacht voor mag komen voor de leefwereld van de ouder.

 

Vertel eens over jouw coachingstraject “Geluk en welbevinden” bij mensen met autisme?

Het coachingstraject ‘Geluk en welbevinden’ bij autisme gaat over hoe positiviteit in het leven van mensen met autisme vergroot kan worden. In de maatschappij zijn de meeste interventies erop gericht om iets te ‘verbeteren’ bij mensen met autisme. Bv op het gebied van socialiseren zijn er tal van interventies om dat te ‘verbeteren’. Het coachingstraject ‘Geluk en welbevinden’ gaat over wat mensen met autisme gelukkig maakt en gaat in op hun sterkte punten. Door middel van een persoonlijk werkboek en 10 interventies wordt er een plan gemaakt voor de persoon met autisme om aan de slag te gaan met zijn of haar geluk. Als je weet waar je een goed gevoel van kunt krijgen, dan kun je dat duidelijk en gericht inzetten. Sommige mensen met autisme weten niet wat hen gelukkig maakt. Zo’n traject kan daar goed bij helpen.

 

Wat vind jij het leukste aan ASS en wat heeft het jou gebracht?

Ik weet niet of het ligt aan autisme of aan mijzelf. Autisme is een deel van mij. Daarom vind ik dat moeilijk te scheiden. Wat het autisme mij heeft gebracht is dat ik een community ben terechtgekomen met gelijkgestemden. Ik voelde mij altijd alleen en dacht dat ik de enige was die daarmee te maken had. Na mijn diagnose ben ik erachter gekomen dat ik dingen die ik dacht niet te kunnen wel kon doen, zoals presenteren en creativiteit. Ik kan eigenlijk goed presenteren en ben ook creatief.

 

Logische vervolgvraag: en het lastigste?

Ik vind het lastig om om te gaan met de (negatieve) prikkels die ik krijg vanuit mensen. Ze zeggen onuitgesproken dingen en dan moet ik maar puzzelen en denken wat ze bedoelen. Ik denk dan waarom zeg je het niet gewoon duidelijk in plaats van niet uit te spreken? Ik heb nu geleerd om vervolgvragen te stellen als dat gebeurt. Dat helpt wel.

 

 Wat is jouw ervaring met autisme in de Turkse gemeenschap?

Ik ben 11 jaar geleden begonnen met het starten van voorlichting over autisme in de Turkse gemeenschap. Moskeeën bezocht en voorlichtingen gegeven. Het was erg moeilijk om daar aandacht te krijgen. Ik vind dat er sindsdien meer aandacht voor autisme is. Een aantal jaar geleden was er op de Turkse televisie de Turkse versie van ‘The good doctor’. Dat heeft geholpen om ook meer aandacht voor autisme te krijgen. Dus het wordt steeds beter en meer bekend.

 

Welk vooroordeel over autisme is volgens jou compleet uit de lucht gegrepen en waarom?

Dat autisme een ziekte is en weg kan gaan. Sommige mensen vinden het moeilijk om te accepteren dat autisme blijvend is en blijven zoeken naar een middel of manier waarmee het weg kan gaan. Dat is lastig en dat begrijp ik. Acceptatie is een moeilijk proces maar is de sleutel tot dit proces.

 

En welke klopt er stiekem toch wel een beetje?

Er wordt gedacht dat mensen met autisme altijd gebaat zijn bij routines en structuur. Er zullen mensen met autisme zijn die zullen zeggen dat dat niet zo is. Ik denk dat het stiekem toch wel klopt omdat structuur en routines zorgen voor voorspelbaarheid en rust.

 

Als afsluiter: wat is jouw tip aan ons, de moeders/verzorgsters met een kind met autisme?

Hoe klassiek het ook misschien klinkt. Het leven is niet altijd makkelijk met het hebben van een kind met autisme. Probeer daarbij ook te kijken naar dingen die wel goed gaan. Als moeder bent u zover gekomen en dat betekent dat u beschikt over veerkracht. Probeer goed de balans van draagkracht en draaglast in de gaten te houden.