VITA BLOG "FEESTJE"  DOOR ANNEKE VD PLOEG

Kees en ik geven elkaar een dikke high five. Yes! We hebben het overleefd. ‘Het’ is in dit geval Hannah’s kinderfeestje. Altijd toch weer spannend, hoe verloopt het, hebben we tijd over of juist tekort, vermaakt iedereen zich wel? Vorig jaar vroeg Hannah zich na twee uur hardop af: ‘pfff … wanneer gaan jullie eigenlijk allemaal weer weg?’. Gelukkig gaat zo’n opmerking aan haar vriendinnetjes voorbij.

Dit jaar duurde haar feestje van 13.00 tot 16.00 uur op een woensdagmiddag. De zorgboerderij werd ervoor afgezegd (bij hoge uitzondering uiteraard) en maar liefst zes vriendinnetjes werden uitgenodigd dit jaar. Een record. Niet eerder had ze zoveel vriendinnetjes die ze wilde uitnodigen. Dus natuurlijk mocht dat.

De grote vraag is altijd weer: ‘wat gaan we doen?’ Ze wilde graag een filmfeestje, maar met aardig wat kinderen met een korte spanningsboog leek 1,5 uur stilzitten in de bios me geen goed idee. En thuis een film kijken dan? Maar voordat we überhaupt hadden besloten of we dit een goed plan vonden kon Hannah het al niet eens worden over welke film dan. En vooral welke film dan die iedereen leuk zou vinden. Exit filmfeestje dus.

Het werd toch weer een knutselfeestje, eigenlijk wordt het elk jaar een knutselfeestje. Maar ja, wat ga je dan knutselen? Gelukkig zit ik sinds kort op Pinterest dus een zoekopdracht was gauw gegeven en de ene na de andere leuke herfstknutsel vloog voorbij op het beeldscherm. De meest fantastische (en nauwelijks uitvoerbare) werden met groot enthousiasme ontvangen door Hannah. Mijn enthousiasme liep duidelijk achter bij dat van haar. Uiteindelijk, na lang zoeken en veel praten en discussiëren, vonden we een superleuke knutsel. Met vogelvoer voor als die beestjes het strakjes buiten moeilijk hebben in de winter.

Volgend vraagstuk is dan wat gaan we eten? Eigenlijk doen we haar kinderfeestje altijd zonder eten, maar omdat ik de meiden vanuit school gelijk ophaal dit keer dus wel. Broodjes knakworst, pizza, patat, alles komt langs. Gelukkig wil pappa pannenkoeken bakken. Goed geregeld!

En dan, dan moet Hannah nog aangeven wat ze nou eigenlijk wil hebben van haar vriendinnetjes. Heeft ze al lang over nagedacht blijkt. In haar agenda (ja, ja, ze heeft sinds kort serieus huiswerk en dus ook een agenda) heeft ze achterin een lijstje gemaakt met wat ze allemaal wil hebben. Ik realiseer me dat ze echt stappen maakt en geef dat ook aan bij haar. Ze kijkt me wazig aan. ‘Hoezo zeg jij dat?’ ‘Omdat ik het knap vind dat jij daaraan hebt gedacht en ook echt leuke dingen hebt opgeschreven.’ ‘Oh, OK.’ De toon en de blik in haar ogen verraden dat ze er helemaal niets van snapt en dat het compliment niet aankomt. Jammer, maar ik ben toch supertrots op haar.

We maken een lijst en beslissen aan wie we wat gaan vragen. Ondertussen groeit de spanning. Hannah kan heel goed voor anderen denken en vraagt zich af of iedereen wel zelf de bus afbelt omdat ze met ons meerijden. Of ik niet even alle ouders nog moet bellen om dat te checken. Ik zeg haar dat ik dat niet ga doen, dat is niet onze verantwoordelijkheid. Zoals vaak de laatste tijd begin ik ‘laat het los, laat het gaan’ van Frozen te zingen. Ze snapt de hint en laat het los. Niet meer haar probleem.

Tot in detail nemen we haar kinderfeestje door. Alles is tot in de puntjes geregeld. Doodmoe ben ik  van al het denken dat ik heb moeten doen, de dingen die ik heb geregeld, de knutsel die ik zelf al heb gemaakt om verassingen te voorkomen. Dat wil je gewoon niet met deze kinderen. Ik koop teveel doppinda’s en eigenlijk van alles teveel. De bonnetjes bewaar ik goed. Dat breng ik later wel weer terug. Ik moet in ieder geval niets te kort komen.

Vanaf de eerste seconde verloopt het feestje super goed. Ze willen zelf na het pannenkoeken eten even naar buiten. Prima, even alle energie eruit. Dan doen we de knutsel, we drinken wat, Bliksem het konijn moet minstens 3 dagen bijkomen van al het geknuffel en de meiden gaan nog even lekker op het veld spelen. Het is snel 16.00 uur en alle kids worden opgehaald. Top feestje vind ook de jarige Jet zelf. Tevreden kijken we terug op dit kinderfeestje. Het ging zo goed. En ik realiseer me dat we inmiddels zo goed weten hoe we dit soort dingen moeten organiseren.  Wat wel en wat ook niet handig is. Nog even en ik ga het jammer vinden dat Hannah 10 jaar is geworden en er dus snel een einde komt aan kinderfeestjes in ons gezin!